Sasakala Lembur Panyawungan

Kacatur kacaritakeun ceuk kolot, dihiji tempat anu ayana di Kabupaten Bandung, Kecamatan Cileunyi, Desa Cileunyi Wetan aya hiji lembur nu ngaranna Panyawungan. Kunaon eta lembur teh dingaranan Lembur Panyawungan,  ceuk kolot baheula diieu lembur teh loba anu sok sambung hayam atanapi judi ngadu hayam. Kusabab kitu, baheula ieu lembur teh disebut Lembur Panyambungan. Tapi sairing perkembangan zaman anu beuki maju, ieu lembur teh jadi katelah Lembur Panyawungan.

Baheula di ieu lembur ngagaduhan carita anu aheng nyaeta ieu lembur teh mangrupakeun tempat kumpulna sagala kamaksiatan, ti mimiti anu judi, nepikeun ka ronggeng oge aya. Dina hiji wanci di ieu lembur teh kadongkapan hiji Ulama Banten anu bade nyebarkeun Islam ka Jawa, tapi mantenna ngiring istirahat di ieu lembur dugikeun ka ngamukimna. Salian ti ngiring istirahat, mantenna mangaruhi masyarakat sangkan ninggalkeun kamaksiatan. Usaha mantenna pikeun dakwah di ieu lembur teh berhasil, masyarakat jadi ninggalkeun kana sagala rupa kamaksiatan anu biasa dilakukeun. Kusabab jasa mantenna seueur pisan, maka mantenna dijadikeun sesepuh di ieu lembur.

            Dina hiji wanci, saatos masyarakat eling sadayana, mantenna marentahkeun ka masyarakat anu ngabogaan alat tatabeuhan anu biasa dipake ngaronggeng pikeun ngubur eta alat di hiji tempat. Tempat anu dipake ngubur eta tatabeuhan teh nyaeta anu ayeuna diangge paimbaran masjid. Saprak eta di ieu lembur teh jadi diharamkeun pikeun tatanggapan, sabab lamun aya nu tatanggapan sok aya wae kajadian anu aneh di ieu lembur.

Ira Siti Aenatum Mardhiyah

BSA/IV/B